PP :
Polipropylen – organiczny związek chemiczny, polimer z grupy poliolefin.
Polipropylen jest węglowodorowym polimerem termoplastycznym, to znaczy daje się wprowadzić w stan wysoko elastyczny pod wpływem zwiększenia temperatury oraz z powrotem zestalić po jej obniżeniu, bez zmian własności chemicznych.
PP jest tworzywem o najmniejszej gęstości spośród stosowanych szeroko polimerów. Wykazuje on dużą odporność chemiczną, zwłaszcza w temperaturze pokojowej, w której jest prawie całkowicie odporny na działanie kwasów, zasad i soli oraz rozpuszczalników organicznych.
PVC:
Poli(chlorek winylu) (polichlorek winylu, PVC, PCW[a]) – polimer syntetyczny z grupy polimerów winylowych, otrzymywany w wyniku polimeryzacji chlorku winylu.
Ma właściwości termoplastyczne, charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną, jest odporny na działanie wielu rozpuszczalników.
EPDM – terpolimer otrzymywany z monomerów etylenowo-propylenowo-dienowych. Jest elastomerem usieciowanym w procesie wulkanizacji siarkowej lub nadtlenkowej. Cechuje się dobrymi właściwościami do odwracalnej deformacji pod wpływem działania sił mechanicznych, z zachowaniem ciągłości jego struktury.
EPDM posiada bardzo dobre właściwości. Jest odporny na warunki atmosferyczne, odporny na działanie wody. Charakteryzuje się bardzo dobrą odpornością na działanie wysokich temperatur( >= +110 °C). Zachowuje elastyczność przy działaniu niskich temperatur (>= -40 °C). Cechuje go twardość w zakresie od 40-90 skali twardości Shore’a typu A. Dzięki posiadanym właściwościom cieszy się dużym uznaniem i znalazł szerokie zastosowanie m.in. w przemyśle samochodowym.